DUGI DOG specijalistička veterinarska ambulanta za male životinje

Stečene bolesti  valvularnog sustava najčešće su degenerativne prirode a rijeđe infektivne.Najčešća bolest je miksomatozna degeneracija mitralnih zalistaka a rijeđe su uzrok takvih bolesti neoplazije. Oštećeni mitralni zalistak može uzrokovati progresivno povećanje srca što može dovesti do zatajenja srca.

DEGENERATIVNA BOLEST MITRALNIH ZALISTAKA

Za ovu bolest možemo reći da je dosta učestala kod pasa. Novija istraživanja govore o tome da 30% pasa starijih od 13 godina imaju kliničke oblike degenerativne bolesti mitralnih zalistaka. Također kod 58% pasa starijih od 9 godina prilikom postmortem pregleda ustanovljen je uznapredovali stadij bolesti valvularnog sustava a kod 90% pasa starijih od 13 godina pstmortem  imamo blage oblike te bolesti. Bolest može pogoditi sve pasmine pasa ali nešto češće oboljevaju manje pasmine pasa. Muški psi su nešto podložniji ovoj bolesti nego ženski psi.



Patološki bolest karakterizira izobličenje listova zalistaka, zadebljanje zalistaka te produljenje  Chordae tendineae. Kako bolest napreduje tako se broj čvorića povećava a u teškim slučajevima dolazi do uvrnuća zalistaka prema endokardu. Histološki bolest bolest karakterizira nakupljanje polisaharida u zalistku. Sama bolest je vezana za Hondrodysplatic pasmine.

Tijek bolesti odvija se tako da zbog popuštanja zalistaka dolazi do povećanja tlaka u lijevom atriju i lijevom ventrikulu (koji zbog toga može hipertrofirati ili dilatirati) samim time povećava se tlak u plućnim venama što može dovesti do razvoja plućnog edema koji vrši pritisak na bronhe i time zna izazvati kašalj.



Klinički kod psa se primjećuju znakovi umora, kašlj, dispneja te sinkopa. Psi najčešće ne podnose fizičke napore i često su letargični.
Dijagnoza se temelji na anamnezi, kliničkom pregledu, te dodatnim dijagnostičkim pretragama koje uključuju laboratorijske, rtg te ultrazvučne pretrage. Prilikom kliničkog pregleda i askultacije često se čuje srčani šum kod ove bolesti s tim da jačina srčanog šuma ne treba odgovarati stupnju bolesti. Danas je bolest klasificirana u nekoliko faza koje ujedno prate i težinu same bolesti. Tako imamo faze (po ACVIM) :
Faza A
Faza B- koja se dijeli na B1 i B2 fazu
Faza C
Faza D
Liječenje same bolesti  ovisi o fazi same bolesti, tako da imamo faze kod kojih nema primjene nikakvih lijekova do faze gdje je jedina mogućnost kirurško liječenje. Psi koji su na terapiji moraju se redovno kontrolirati i to se najčešće echocardiography pregledom.